izləmək

f.

1. Birinin izi ilə, ardınca getmək, təqib etmək, izinə düşmək. – <Xəyyam:> Yox, oxşayacaq ruhumu bir zərrə səadət; İzlər məni hər dürlü fəlakət. H. C.. Sarıbəniz uşaqlar həyəcanla bu məhbusları izləyirdilər. S. Vəliyev. Mən inamla irəliləyən Rəşidi addım-addım izləyirdim. M. Rz.. . // İzinə düşüb axtarmaq, aramaq. Oğrunu izləmək. – Böyük bir mahalın divanı yerindən tərpənib Nəbini izləməyə başlamışdı. S. R.. // Göz qoymaq, güdmək. Üstü örtülü səbətlərdən şübhələnmiş polis xəfiyyəsi, uzaqdan-uzağa Qulam dayını izləyirdi. M. Hüs.. Maya daha diqqətlə ərini izləyərək, onda başqa bir qadın iyini duyduqda sarsılmışdı. M. İ.. <Teymur Zərifəyə deyir:> Biz illər uzunu sənin həyatınla maraqlanmış, hər addımını izləmişik. H. Seyidbəyli.

2. məc. Birinin yolu ilə getmək, onun yolunu davam etdirmək, dalınca getmək. Bir dramaturq olaraq <Ü. Hacıbəyov> məhz M. F. Axundov və C. Məmmədquluzadənin dramaturji üslubunu izləyərək . . misli görünməmiş komediyalar yazmışdır. Ə. Sultanlı.

3. məc. Təqib etmək, göz qoymaq, müntəzəm tanış olmaq. Gündəlik mətbuatı izləmək. – Firidun . . diqqətlə qəzetləri izləyirdi. M. İ..